γράφει ο Βασίλης Στίγκας
Πρόεδρος της Κ.Ο. ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ
Η 25η Μαρτίου είναι αναμφισβήτητα μία από τις λαμπρότερες στιγμές του μεγάλου μας Έθνους. Μια αυτοκρατορία συρρικνώθηκε, κατακτήθηκε καταστράφηκε δεκάδες φορές και σκλαβώθηκε για τέσσερις αιώνες. Και όμως ξαναβρήκαν οι Έλληνες το θάρρος και την ψυχή να αγωνισθούν για την Ελευθερία που είναι το ύψιστο αγαθό.
Αυτό μας διδάσκει αυτή η επέτειος. Δεν είναι μια απλή ιστορική ημερομηνία αλλά μια στιγμή εθνικού αναστοχασμού. Και όλοι πρέπει να αναρωτηθούμε: Πόσο ζωντανό είναι το μήνυμα της Επανάστασης του ’21 στις μέρες μας;
Παρακολουθώ πολλές φορές κατά τις συνεδριάσεις της Βουλής τις αντιδράσεις των πολιτικών μας αντιπάλων όταν μιλάω για την προκλητική στάση της Τουρκίας και την φοβισμένη εξωτερική μας πολιτική και σκέφτομαι ότι ίσως να επαναλαμβάνονται και τώρα τα ίδια γεγονότα, άλλωστε η Ιστορία μας, και ειδικά η τόσο πλούσια ελληνική ιστορία, δεν είναι στατική. Η Επανάσταση του 1821 δεν ήταν μια απλή εξέγερση που υποκινήθηκε από κοινωνικά προβλήματα αλλά μια πράξη πίστης και θυσίας στα Ιδανικά του Έθνους. Οι αγωνιστές της εποχής, φτωχοί, αμόρφωτοι στάθηκαν με απαράμιλλο θάρρος και ηρωισμό απέναντι σε μια αυτοκρατορία, σε μία υπερδύναμη όπως θα λέγαμε με σημερινούς όρους. Οι πρόγονοι μας τότε δεν είχαν μόνο εχθρούς στα πεδία των μαχών, αλλά και εσωτερικές, έριδες και προκλήσεις που απειλούσαν τον αγώνα και την πολυπόθητη ελευθερία.
Έχουν περάσει περισσότερο από δύο αιώνες από την Επανάσταση του ’21 και φοβούμαι ότι ο εχθρός παραμένει ακόμη απέναντι μας μόνο που έχει αλλάξει πρόσωπο. Δεν είναι ορατός όπως ήταν τότε, αλλά ακόμη βρίσκεται εκεί και μας απειλεί, απειλεί τις οικογένειές μας, τις νέες γενιές, την Πατρίδα. Η οικονομική εκμετάλλευση, η κοινωνική ανασφάλεια, η αλλοίωση της ταυτότητάς μας με την πλημμυρίδα που ονομάζεται λαθρομετανάστευση και η απομάκρυνση από τις αξίες που κάποτε μας ένωναν, είναι οι δήμιοι που μας ξαναφορούν αλυσίδες.
Ο Κωστής Παλαμάς έγραψε πως «τ’ άτι σου ακόμα μας πατά Μπραΐμη». Αυτή η φράση παραμένει επίκαιρη, γιατί πάντα θα υπάρχουν δυνάμεις που επιχειρούν να μας υποτάξουν – άλλοτε με όπλα, άλλοτε με οικονομικούς και πολιτισμικούς μηχανισμούς.
Η εθνική μας ακεραιότητα δεν απειλείται μόνο από τον εξ ανατολών Στρατό της Τουρκίας αλλά και από τον εσωτερικό εχθρό: την αποξένωση και την απάθεια. Πόσους στα αλήθεια απασχολούν τα προβλήματα των Ελλήνων; Πόσοι νοιάζονται για τον Συνάνθρωπο όχι υποκριτικά για να φανούν στις κάμερες αλλά πραγματικά; Οι ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ, όχι σαν κόμμα αλλά σαν Δίκτυο αλληλεγγύης, στάθηκαν δίπλα στον Έλληνα και την Ελληνίδα από το 2014 και χωρίς καμμία κρατική ενίσχυση χωρίς καμμία επιχορήγηση βοήθησαν οικογένειες που δεν μπορούσαν τα βγάλουν πέρα. Έδωσαν μία μικρή μάχη» όπως αυτές που όλοι οφείλουμε να δίνουμε αν θέλουμε να είμαστε αντάξιοι των προγόνων μας,
Ας μην λησμονούμε ότι η Επανάσταση του 1821 στηρίχθηκε στην πίστη και στην ενότητα και σήμερα πριν αντισταθούμε στους εξωτερικούς εχθρούς, πρέπει να ξαναβρούμε την πίστη στον εαυτό μας, στις ρίζες μας.
Δεν είναι καιρός για άλλο διχασμό, αλλά για δράση για εθνική δράση με άξονα την Πατρίδα και την Θρησκεία, αξίες που κληρονομήσαμε από τις προηγούμενές γενιές.
Ας μην γελιόμαστε, η 25η Μαρτίου δεν είναι μια απλή ιστορική επέτειος αλλά ένας φάρος για το σήμερα και το αύριο. Μας καλεί εμάς τους ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ, εσάς όλους τους Έλληνες να σταθούμε αντάξιοι της κληρονομιάς μας, όχι με λόγια, αλλά με πράξεις. Και αυτό, ίσως, είναι το πιο επαναστατικό μήνυμα που μπορούμε να δώσουμε στην εποχή μας.