Η εικόνα ήταν σχεδόν εξωπραγματική. Ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, επισκεπτόμενος τον Έβρο, έναν τόπο που φυλάει Θερμοπύλες, δήλωσε με απίστευτη ελαφρότητα: «…είναι ο πρώτος νομός που βρίσκομαι εκτός Ελλάδος.»

Αν δεν ήταν πραγματικότητα, θα ήταν ένα κακόγουστο αστείο. Ένας υπουργός της ελληνικής κυβέρνησης, υπεύθυνος για την αγροτική πολιτική, αγνοεί τα ίδια τα σύνορα της χώρας του.
Δεν αντιλαμβάνεται ότι πατάει σε ελληνικό έδαφος, σε μια γη που έχει ποτιστεί με αίμα και αγώνες. Δεν καταλαβαίνει ότι ο Έβρος είναι η προμετωπίδα της εθνικής άμυνας, το τείχος απέναντι σε κάθε εξωτερική απειλή.

Αυτή ήταν μια επικίνδυνη αποκάλυψη του πώς βλέπει η κυβέρνηση την ακριτική Ελλάδα: αδιάφορη, ξεχασμένη, ξένη. Για αυτούς, ο Έβρος είναι τόσο μακριά που δεν αξίζει προσοχής, επενδύσεων ή στήριξης. Οι κάτοικοί του παλεύουν μόνοι τους απέναντι στη φτώχεια, την ανεργία και την αδιαφορία του κράτους, ενώ η κυβέρνησή τους εγκαταλείπει.

Αλλά ο Έβρος δεν είναι «εξωτερικό». Ο Έβρος δεν πωλείται, δεν εγκαταλείπεται. Είναι Ελλάδα και θα παραμείνει Ελλάδα, ό,τι κι αν νομίζουν οι κυβερνώντες. Απαιτούμε άμεση ανάκληση της δήλωσης και συγγνώμη από τον ελληνικό λαό. Και απαιτούμε μια ξεκάθαρη απάντηση: Θεωρεί η κυβέρνηση τον Έβρο ελληνικό έδαφος ή όχι; Αν όχι, τότε το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο απ’ ό,τι νομίζαμε.