Edit Content

Σχετικά με εμάς

Οι «ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ» είναι ο πολιτικός φορέας της αναγεννημένης Εθνικής Πατριωτικής Δεξιάς, που μέσα από το πολίτευμα της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας αγωνίζεται για την ισονομία και την ισοτιμία όλων των Ελλήνων πολιτών.

Επικοινωνήστε μαζί μας

 Η επίσκεψη Φιντάν είναι μία ακόμη πρόκληση!

Ας σταματήσουμε να βαφτίζουμε την υποχώρηση ως «ευκαιρία»

γράφει ο Βασίλης Στίγκας
Πρόεδρος της Κ.Ο. ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ

Σε λίγες ημέρες φθάνει στην Αθήνα για «επίσκεψη» και, όπως φαίνεται, για μυστικές συνομιλίες, ο αντιπρόσωπος των βαρβάρων, ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών, Φιντάν. Η ελληνική Κυβέρνηση, αντί να σταθεί όρθια, σπεύδει να σκύψει και να προετοιμάσει το έδαφος για μια νέα εθνική υποχώρηση. Στέλνουμε λάθος μηνύματα, σ’ εχθρούς, φίλους και συμμάχους, ότι το διαχρονικό «ΟΧΙ», το «Μολών Λαβέ», το «’Ω παίδες Ελλήνων» είναι απλώς μια μακρινή ανάμνηση, κάτι που δεν ταιριάζει στο «σύγχρονο» προφίλ του Έλληνα. Αυτόν τον κατήφορο, όμως, πρέπει και θα τον σταματήσουμε εδώ.

Είναι καιρός να πάψουμε να αναζητούμε υποτιθέμενες “ευκαιρίες” και να δούμε την πραγματικότητα: η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να θυσιάζει την κυριαρχία της για συμβιβασμούς. Όταν ακούμε θεσμούς, όπως το αντεθνικό ΕΛΙΑΜΕΠ, να τολμούν να προτείνουν πως η Ελλάδα πρέπει να «υποχωρήσει» στα 8 ή 9 ναυτικά μίλια στο Αιγαίο, η οργή μας ξεχειλίζει! Σε ποιους απευθύνονται αυτοί οι «ειδικοί»; Στους Έλληνες, που βλέπουν τη θάλασσά τους να γκριζάρει, ή στους ξένους που μας θέλουν απλά πιόνια στα δικά τους παιχνίδια; Δεν θα ανεχτούμε τέτοιες προδοτικές στάσεις.

Η Ελλάδα δεν χρωστά τίποτα και σε κανέναν! Σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, το δικαίωμά μας να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια είναι αδιαπραγμάτευτο. Όλα τα έθνη το έχουν αυτό το δικαίωμα, γιατί εμείς να κάνουμε πίσω; Γιατί να αφήσουμε τη θάλασσά μας έρμαιο στις τουρκικές διεκδικήσεις και στις αδιάκοπες υποχωρήσεις που μας σπρώχνουν προς τον γκρεμό; Ο περιορισμός στα 8 ή 9 μίλια είναι ένα μήνυμα αδυναμίας, μια πρόσκληση στην Τουρκία να συνεχίσει τον εκβιασμό της. Αυτή είναι η χώρα μας, και θα την υπερασπιστούμε με κάθε τίμημα!

Η υποχώρηση δεν είναι απλώς ανήθικη, είναι επικίνδυνη. Γιατί η Ελλάδα να είναι το μοναδικό κράτος στον κόσμο που δεν μπορεί να ασκήσει τα δικαιώματά του χωρίς να αντιμετωπίζει απειλές πολέμου; Και σαν να μην έφτανε αυτό, ακούμε συνεχώς για «προσφυγή στη Χάγη», υποτίθεται για να βρούμε «δικαιοσύνη». Όμως, η Χάγη δεν είναι φρούριο δικαίωσης – είναι μια σκηνή όπου κυριαρχεί η λογική του κατευνασμού και των αμοιβαίων παραχωρήσεων. Η Τουρκία θα το δει ως «κέρδος» και τίποτε άλλο. Δεν θα υποκύψουμε σε θεσμούς που επιτρέπουν στην Τουρκία να κερδίζει ενώ εμείς χάνουμε.

Η Τουρκία γνωρίζει καλά ότι το διεθνές δίκαιο είναι με το μέρος μας, και για αυτό ακριβώς προσπαθεί να μας εκφοβίσει, ώστε να αποδεχτούμε τη «λογική» των συμβιβασμών. Γιατί πρέπει να ανεχτούμε αυτή την πίεση από έναν γείτονα που θέλει να αναβιώσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία; Που αμφισβητεί τα δικαιώματά μας και προσπαθεί να μας σπρώξει πίσω στις πιο σκοτεινές σελίδες της ιστορίας μας;

Και ενώ εμείς αγωνιζόμαστε να κρατήσουμε την κυριαρχία μας, πού είναι οι αναφορές στη Συνθήκη της Λωζάνης; Αυτή η συνθήκη καθορίζει τα σύνορά μας και διασφαλίζει την ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο. Δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να ανοίξει το παράθυρο στις διεκδικήσεις της Τουρκίας. Δεν θα ανεχτούμε φωνές εντός Ελλάδας που υποστηρίζουν τέτοιες θέσεις. Η υπονόμευση της κυριαρχίας μας από οργανισμούς όπως το ΕΛΙΑΜΕΠ είναι εξίσου σοβαρή με την απειλή του casus belli.

Πού είναι η φωνή του ελληνικού λαού σε όλα αυτά; Ο λαός μας, που κρατά τις αξίες και την ιστορία της πατρίδας ψηλά, δεν θα επιτρέψει να χαθεί ούτε μια σπιθαμή γης και θάλασσας στους εχθρούς. Δεν χρωστάμε τίποτα σε κανέναν. Η αντίσταση είναι στο αίμα μας! Αντί να προωθούν την αφήγηση του συμβιβασμού, θεσμοί όπως το ΕΛΙΑΜΕΠ οφείλουν να υπερασπίζονται τα δίκαια του λαού και όχι να τον υπονομεύουν. Είμαστε αποφασισμένοι και δεν διαπραγματευόμαστε την κυριαρχία μας. Αν κάποιοι φοβούνται να σηκώσουν το βάρος αυτής της ευθύνης, θα τους υπενθυμίσουμε το χρέος τους.

Το είπα και στην ομιλία μου μέσα στην Βουλή: κάθε φορά που ακούμε για «νέες ευκαιρίες» στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, πρέπει να αναρωτηθούμε: πόσο κοστίζει αυτή η «ευκαιρία» στην ελληνική κυριαρχία; Οι διάφοροι κύκλοι «συμφιλίωσης» προβάλλονται ως λύση στις διαφορές μας, όμως ποιο θα είναι το τίμημα αυτού του συμβιβασμού για την ελευθερία μας; Η ιστορία έχει αποδείξει ότι κάθε διάλογος με την Τουρκία οδηγεί σε παραχωρήσεις. Για δεκαετίες, η Άγκυρα αμφισβητεί την κυριαρχία μας και διατηρεί την απειλή του casus belli. Οι αδιάκοπες υπερπτήσεις και οι προκλήσεις στο Αιγαίο δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για τις προθέσεις τους.

Ας αναρωτηθούμε λοιπόν: τι ακριβώς είναι αυτή η «ευκαιρία»; Να αρνηθούμε το δικαίωμα μας για επέκταση των υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια, όπως ορίζει το διεθνές δίκαιο; Να αποδεχτούμε μια «συμφιλίωση» που θα μας στερήσει το δικαίωμα να αξιοποιήσουμε τα ενεργειακά μας κοιτάσματα στην Ανατολική Μεσόγειο; Αυτό είναι που αποκαλούν «διάλογο»; Αυτός ο διάλογος δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα προπέτασμα καπνού για να εξαναγκάσουν την Ελλάδα να παραχωρήσει ό,τι της ανήκει.

Καιρός να πάψουμε να βαφτίζουμε την υποχώρηση ως «ευκαιρία» και να αναγνωρίσουμε την αλήθεια. Κάθε νέο «άνοιγμα» στις ελληνοτουρκικές σχέσεις δεν είναι ευκαιρία αλλά μια επικίνδυνη παγίδα που στοχεύει στην αποδυνάμωση της κυριαρχίας μας. Ελλάδα, δεν κάνουμε πίσω!

Οι ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ υπερασπίζονται εντός και εκτός Βουλής με αποφασιστικότητα και θάρρος, το εθνικό μας δίκαιο και αποτελούν μία ισχυρή φωνή αντιπολίτευσης, που κάποιοι προσπαθούν να την κάνουν να σιγήσει. Όμως δεν θα τα καταφέρουν γιατί εμείς εκφράζουμε την αδάμαστη ψυχή του Έλληνα που δεν υποτάσσεται.