Σαν σήμερα, στις 25 Σεπτεμβρίου 1849, έφυγε από τη ζωή αγνοημένος και πάμφτωχος, ο οπλαρχηγός Νικήτας Σταματελόπουλος – Νικηταράς, ένας από τους πιο άξιους ηγέτες της Επανάστασης του 1821

Ήταν γιος του κλέφτη Σταματέλου Τουρκολέκα και της Σοφίας Καρούτσου, αδελφής της γυναίκας του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και από 11 ετών πολεμούσε μαζί με τον πατέρα του.

Με την έκρηξη της επανάστασης, μαζί με τον θείο του Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και άλλους οπλαρχηγούς μπήκε στην Καλαμάτα, στις 23 Μαρτίου του 1821. Στις 12 Mαΐου επικεφαλής 800 ανδρών συμμετείχε στην νικηφόρα μάχη στο Βαλτέτσι και λίγο αργότερα στις 18 Μαΐου του 1821 στα Δολιανά διέλυσε τον στρατό του Κεχαγιάμπεη, και κέρδισε το προσωνύμιο «Τουρκοφάγος». Στις 26 Ιουλίου 1822 στα στενά των Δερβενακίων, ήταν πρωταγωνιστής της Μάχης, έσπασε τρία σπαθιά ενώ το τέταρτο κόλλησε στο χέρι του, καθώς έπαθε αγκύλωση και χρειάστηκε ιατρική βοήθεια για να ανοίξει.

Όταν τελείωσε η μάχη, οι πολεμιστές άρχισαν να μοιράζουν τα λάφυρα, αλλά αυτός είχε αποτραβηχτεί να ξεκουραστεί. Τον ρώτησαν τι θέλει κι αυτός τους είπε: «Δεν θέλω τίποτα. Θέλω να δω την πατρίδα μου λεύτερη». Τελικά πείστηκε να δεχθεί ένα πανάκριβο σπαθί, το οποίο αργότερα προσέφερε στον έρανο για την ενίσχυση του Μεσολογγίου.

Δυστυχώς έπεσε και αυτός θύμα της εμφύλιας διαμάχης. Προφυλακίστηκε το 1839 ως αρχηγός συνωμοτικής ομάδας αλλά στη δίκη του αθωώθηκε ελλείψει στοιχείων και αποφυλακίστηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 1841

Όμως η υγεία του ήταν εξασθενημένη από τα βασανιστήρια που υπέστη κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του. Έπασχε από διαβήτη χωρίς να το γνωρίζει, με αποτέλεσμα να χάσει σε μεγάλο βαθμό την όρασή του. Του χορηγήθηκε «άδεια επαιτείας», στον χώρο όπου υπάρχει σήμερα ο ναός της Ευαγγελίστριας, κάθε Παρασκευή.

Το 1843, ο Βασιλιάς Όθωνας του απένειμε τον βαθμό του υποστράτηγου μαζί με μία σύνταξη.

Πέθανε τυφλός και πάμπτωχος σε ηλικία 62 ετών. Τελευταία του επιθυμία ήταν να ταφεί δίπλα από τον θείο του, Θ. Κολοκοτρώνη, στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.